Psalm 60
Vers 1
O God, hoe hebben wij getreurd,
Door U verstoten en gescheurd!
Gij zijt op ons vergramd geweest;
Keer weer tot ons; wij zijn bevreesd.
Gij hebt, o HEER, het ganse land
Geschud, gespleten door Uw hand;
Het wankelt, het gevoelt Uw slagen;
Ai, red, genees het van zijn plagen.
Vers 2
Gij hebt Uw volk een harde zaak
Doen zien, door Uw gestrenge wraak;
Door twist op twist het land gekrenkt,
En ons met zwijmelwijn gedrenkt.
Maar nu hebt Gij een heilbanier,
Tot roem van Uw geducht bestier,
Hen, die U vrezen, op doen steken;
Zo is Uw waarheid ons gebleken.
Vers 3
Geef, HEER, opdat van angst en strijd
't Beminde volk moog' zijn bevrijd,
Geef heil door Uwe rechterhand,
En red het zuchtend vaderland.
God sprak weleer in 't heiligdom;
Dies juich ik met Uw volk alom:
'k Zal Sichem delen, Sukkoth meten,
Die zullen mijn bezitting heten.
Vers 4
Nu zie ik Gilead, gered,
Gehoorzaam luist'ren naar mijn wet;
Manasse kent mij als zijn heer,
En knielt eerbiedig voor mij neer;
Aan't hoofd van mijne legermacht
Toont Efraïm zijn moed en kracht;
Mijn Juda, tot die eer verkoren,
Zal mijne rijkswet elk doen horen.
Vers 5
Het trotse Moab, overheerd,
Strekt mij ten waspot, diep verneêrd;
Ik werp op Edom mijne schoê,
En eigen hem ten knecht mij toe;
En gij, o Palestina, juich,
Juich over mij met eerbied, buig
U neer, om mij, die tot regeren
Gezalfd ben, als uw koning t' eren.
Vers 6
Wie voert mij in een vaste stad,
Waar zich mijn vijand veilig schat?
Wie zal mij door een sterke hand
Geleiden tot in Edoms land?
Zult Gij 't niet zijn, geduchte God,
Die ons verstiet tot 's vijands spot,
Onz' uitgetogen legermachten
Vergeefs naar hulp en heil deed wachten?
Vers 7
Geef Gij ons hulp in tegenheên;
Bij U is raad, bij U alleen;
't Is vrucht'loos, waar men zich mee vleit,
Want 's mensen heil is ijdelheid.
Wij zullen dapp're heldendaân
In God verrichten; hoe 't moog' gaan,
Hij, die van ons wordt aangebeden,
Zal onze weêrpartij vertreden.
Samenzang Psalm 60 Tekst en beeld Psalm 60
SV | HSV | KJV | FR | DU | AFR | ESP
Psalm 60
1 Vir die musiekleier; op die wysie van: "Die Lelie van die Getuienis." 'n Gedig van Dawid, om te onderrig.
2 Toe hy oorlog gevoer het teen die Arameërs van Mesopotámië en die Arameërs van Soba, en Joab teruggekom en die Edomiete verslaan het in die Soutdal, twaalf duisend.
3 o God, U het ons verstoot, ons vanmekaar geskeur; U was toornig; herstel ons!
4 U het die land laat bewe, dit gekloof; genees sy breuke, want dit wankel!
5 U het u volk harde dinge laat sien; U het ons bedwelmende wyn laat drink.
6 U het aan die wat u vrees, 'n banier gegee, om te vlug vir die boog! Sela.
7 Sodat u bemindes gered mag word; verlos deur u regterhand en verhoor ons!
8 God het gespreek in sy heiligdom: Ek wil jubel, Ek wil Sigem verdeel en die dal van Sukkot afmeet.
9 Gílead is myne en Manasse is myne, en Efraim is die beskutting van my hoof; Juda is my veldheerstaf.
10 Moab is my waskom; op Edom werp Ek my skoen; jubel oor My, o Filistéa!
11 Wie sal my bring in die versterkte stad? Wie kan my lei tot in Edom?
12 Het U, o God, ons nie verwerp nie? En U trek nie uit, o God, saam met ons leërs nie.
13 Verleen ons hulp teen die vyand, want die mens se hulp is ydelheid.
14 In God sal ons kragtige dade doen, en Hy self sal ons vyande vertrap.
